Παρασκευή 5 Ιουνίου 2015

ΒΑΚΧΥΛΙΔΗΣ Διθύραμβος ΙΙ

Πύθι᾽ Ἄπολλον,
τόσα χοροὶ Δελφῶν
σὸν κελάδησαν παρ᾽ ἀγακλέα ναόν,

πρίν γε κλέομεν λιπεῖν 
Οἰχαλίαν πυρὶ δαπτομέναν
15Ἀμφιτρυωνιάδαν θρασυμηδέα φῶ-
θ᾽, ἵκετο δ᾽ ἀμφικύμον᾽ ἀκτάν·
ἔνθ᾽ ἀπὸ λαΐδος εὐρυνεφεῖ Κηναίῳ
Ζηνὶ θύεν βαρυαχέας ἐννέα ταύρους
δύο τ᾽ ὀρσιάλῳ δαμασίχθονι μέ[λ-
20λε κόρᾳ τ᾽ ὀβριμοδερκεῖ ἄζυγα
παρθένῳ Ἀθάνᾳ
ὑψικέραν βοῦν.


(Μετάφραση)
Ώσπου λοιπόν να ξανάρθεις, Απόλλωνα, εδώαναζητώντας λουλούδια παιάνων
— πόσους παιάνες για σε τραγουδούνεοι χορωδίες των Δελφώνστον κοσμοξάκουστο δίπλα ναό σου!—,ένα τραγούδι θα πούμεγια του Αμφιτρύωνα το γιο τον ατρόμητο:Την Οιχαλία μες στις φλόγες παράτησε αυτόςκαι στ᾽ ακρογιάλι κατέβηκε, ταύρους βαρύηχους εννιάγια να προσφέρει απ᾽ το κούρσοςστον πυκνοσύννεφο Δία τον Κηναίο,δυο στο θεό που δαμάζει τη γη και το πέλαο ταράζει,20και στην παρθέν᾽ Αθηνά, που ᾽χει αψιές τις ματιές,άζευτη ακόμα ορθοκέρα δαμάλα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου